من دختریام که روزی از میان حاشیهها، قضاوتها و نگاههای سنگین بیرون آمدم.
یاد گرفتم ارزشم را از دهان کسی نشنوم، از رفتار کسی نگیرم.
ارزش من در لبخندم است، در وقارم، در سکوتی که پر از فهم و درک است.
من دختریام که دیگر وقت حاشیه و توضیح دادن ندارد؛
وقتِ ساختن دارد، وقتِ آرامش، وقتِ زندگی در شأن خودش.
یه روزی توی همین شهر، پسرایی بودن که زیر پام اشکامو ریختن،
با سردیهاشون، با بیتوجهیهاشون، با غرورشون.
اما من موندم، ساختم، قویتر شدم.
بلدم از دلِ شکست، شکوفه دربیارم 🌷
و حالا رسید به روزی که همونا با حسرت به من نگاه میکنن،
به دختری که از خاکسترِ دردش، ملکهی وقار شد.
به دختری که دیگه دنبال تأیید نیست، چون خودش رو باور داره.
من اون دخترم که از اشکهاش قدرت ساخت،
از رنجهاش عزت، از سکوتش معنا.
دختری که با ایمان راه میره،
با لبخند زندگی میکنه،
و با آرامش میدرخشه. ✨
روز دختر مبارک به من و تمام دخترایی که خودشونو از نو ساختن. 💖
