نمیدونم ما خودمونو درگیر کرونا کردیم یا کرونا خودشو درگیر ما
ولی انگار خیلی چیزا فرق کرده
ادما
کار کردنامون
هدفامون
ترسامون
زندگی کردنامون
طرز دیدمون به زندگی
خیلی چیزا در ارض بیست روز تغییر کرد
حتی مهمونیامون هم تغییر کرد
یه ویروسی که حتی با چشم هم نمیتونی ببینی
انگار دور هم میچرخیم
نمیدونم
یاده خانم رهبر افتادم زمانی که ایشون اومدن برنامه توی دانشگاهمون
با یه عالمه برنامه برای اینده اومدن
تازه مافکر میکردیم خانم ولی مراد زودتر از دنیا برن چون واقعا حال خوبی نداشتن
اما خانم رهبر سرحال تر بودن با یه عالمه هدف برای اینده
اما کی فکرشو می کرد که این شکلی برن
بهرحال ....
کرونا به همه ادما فهموند قدر زندگی رو بدونید خیلی با ارزشه
تازه از همه مهمتر قدر خودمون چون اون چیزی که خیلی ارزش داره خودمون وخدای خودمونه
البته تفاوت شخصیت ما ادما در صبر حوصله در خونه هم هستا
چون پدرم منو طوری تربیت کرده که پنج شنبه و جمعه مخصوص تفریح گردش و بقیه ایام برای کار اینو همیشه توی برنامم بود برای همین کمتر حوصلم نسبت به بقیه سر میره و همیشه برای خودم برنامه داشتم 😊
مثلا ورزش کردن توی خونه
یا خوندن کتابام 😎
البته توی این چند روز فهمیدم خدا هر کسی رو برای کار ساخته مردا رو برای کارای مردونه و خانما رو برای کارای خانومانه 😄
یکی از قابلیتام که در این مدت اضافه شد رنگ کاری خونمون بود😅
وای منو داداش جان هر روز دوتایی صبح زود بیدار میشدیم ورنگ میکردیم البته هردومون خیلی جسارت داشتیما😉
اما اخراش فهمیدم به نقاشی روی بوم علاقه دارم اما رنگ کاری روی دیوار مردونس 😆
تازه خیاطی هم توی این چند مدت یاد گرفتم اینم دوست داشتم 😉
غذا درست کردن هم نگم 😋
ویه عالمه کارای پژوهشی دیگه ...
اماهمه اینا بسنده به این بود که یادبگیر زندگی رو چه جوری به فرصت تبدیل کنیم نه اینکه منتظر بمونیم که چه می شود فقط فقط زمانی رو باید برای بهتر زیستن اختصاص بدیم
پ ن من یواش یواش داره از ارش فیلم دل خوشم میاد
